مدرسه هراسی
بعضی از کودکان رفتن به مدرسه را دوست ندارند و برای تعداد کمی از آنها مدرسه آنقدر ترسناک و اضطراب زا جلوه میکند که به هیچ وجه علاقه ای به مدرسه رفتن ندارند. این کودکان به دلیل نگرانی از رفتن به مدرسه مریض میشوند، خود را به مریضی میزنند و به خاطر شکایتهای جسمانی جزئی در خانه میمانند.علائم اضطراب آنان به اشکال مختلف مانند سردرد، تهوع، گیجی، تب و… بروز میکند.
گاهی اعتراض این کودکان با گریه و کج خلقیهایی که به رفتار پرخاشگرانه و مخرب تبدیل میشود، همراه است و معمولازمانی که فشار برای رفتن به مدرسه از کودک برداشته میشود، این علائم ناپدید میشود. اصطلاح «هراس از مدرسه» اصطلاحی جامع و فراگیر است. ریشه بیشتر این حالات همان ترس از ترک خانه است و اگر کودک را وادار به مدرسه رفتن کنیم، اضطراب او به هراس مبتدل میشود.
در واقع مدرسه نماینده دنیای خارج و نوعی واقعیت است که با واقعیتی که کودک در خانه تجربه کرده متفاوت است. کودکان «مدرسه هراس» مواجهه با این واقعیت را نمیتوانند تحمل کنند. خودداری از رفتن به مدرسه طیفی دارد که یک سر آن گاهی مدرسه رفتن است و سر دیگر آن به زور مدرسه رفتن یا برای همیشه مدرسه نرفتن.
این امتناع در میان دختران و پسران به یک اندازه رایج است و عمدتا بین سنین ۵، ۶، ۱۰ و ۱۱ سالگی ظاهر میشود. ترسهای مفرط و غیرمعقول از مدرسه معمولابرای اولین بار در دوره پیش دبستانی، کودکستان یا کلاس اول نمایان میشوند و در کلاس دوم به اوج خود میرسند، با این حال رفتار خودداری از رفتن به مدرسه میتواند در هر سنی رخ دهد و معمولاهم پس از یک دوره ماندن در خانه که طی آن کودک بیش از حد معمول، نزد پدر یا مادر خود بوده است ظاهر میشود.
واقعیت این است که درمان کودک مدرسه هراس بسیار بااهمیت است و والدین نباید نسبت به آن بی تفاوت باشند، چرا که مدرسه نرفتن تاثیرات بدی بر کودک و خانواده میگذارد. برای مثال موجب اختلافات خانوادگی و به هم ریختن خانواده میشود، مشکلات تحصیلی ایجاد میکند، تعاملات اجتماعی کودک را کم میکند و زمینه ساز بزهکاری، اضطراب و افسردگی میشود و عواقب اقتصادی دارد.
بدون دیدگاه